3ª Xornada

A crónica
Espléndida victoria por goleada 7-0 ó Prevediños ante o noso público.

Hai que recoñecer que foi un partido fácil desde o principio e que o equipo rival nen sequera chegou a facer ocasións de peligro ante a portería de Charly (ainda que non podemos decir que fora un expectador de excepción porque co seu gol de penalty entra na dura pelexa polo pichichi do equipo). O encontro serviu para olvidar un pouco as dúas malas actuacións anteriores e para que o público que acudiu o campo se divertira co xogo, cos goles e tamén cos típicos comentarios que aparecen cun resultado tan abultado, claro (incluidos os apelativos cariñosos ó arbitro que lucía unha brillante e incipiente melena).

Ante a choiva de goles e a escasa oposición do rival, non comentaremos as distintas xogadas, e diremos únicamente que os goles foron conseguidos por Micho, Manolo (2), Alfonso, Jose, Dani (outro que sube como a espuma nas apostas para o pichichi) e o comentado de Charly de penalty.

Por certo, despois do encontro do Santiso, xogouse no municipal do Souto o encontro entre o Toques (con moitos ex-compañeiros) e o Ponte Carreira que rematou con empate a 2.

A vindeira semana visitamos o campo do Lamela B. Unha victoria do Santiso valería para adiantarlles na clasificación e colocarnos na zona alta da táboa.

Xogador estrela

Aínda que debido o tipo de partido pódese decir que todo o equipo parece mellor o certo é que todo o mundo pode ver que con Alfonso no medio do campo o equipo parece outro. Tócase máis o balón por abaixo, as faltas que se lanzan dan outra sensación de perigo e os equipos rivais cóstalles moitísimo máis facer xogadas.
Así pois, recordando aqueles vellos tempos nos que se decía que "Cando xoga Charly xoga o Santiso" agora temos que decir que "Cando xoga Alfonso xoga o Santiso". Estamos desexando velo acompañado pronto por Míchel motivado arriba (o flamante entrenador-xogador, o noso Vialli particular que onte decidiu reservarse)


Anecdotario
Con temple. Así marcou o noso porteiro Charly o seu primeiro gol esta tempada. Un porteiro da vella escola de Rogelio Ceni (si, si, ese do São Paulo que tira ata as zapatillas). Prevese unha dura competencia agora nas xogadas a balón parado Alfonso-Charly similar a tantos outros como Beckam-Roberto Carlos no Madrid. O público, que pese a que sempre ten a razón (ainda que neste caso menos, porque non paga entrada) fixo comentarios despectivos do tipo "Habían ser bos cando marcou hasta o porteiro..." e outros similares. Desde aquí animamos a Charly para que faga caso omiso deses comentarios e siga a súa imparable carreira cara o pichichi.

Certo xogador do Santiso, do que non imos decir o nome porque Sandá prefiere quedar no anonimato, tivo unha noite de sábado animada e apareceu co peito cheo de brillantina de colores o que fixo que máis dun pensanse se Carmen de Mairena non andaría este sábado por Melide.