14ª Xornada

A crónica
Aquí estamos de novo. Imos empezar por agradecer a todos os que vos pasades por aquí a paciencia (xa andades mal do corazón e quérovos matar...) que gastades cada vez que entrades e vedes o mismo de sempre. Vamos ver se lle poñemos remedio e lle damos un pouco de brío a esto. Se aínda andades por aí é que sodes fieis de verdade. Imos aló:

Comenzaba a segunda volta na Golada (ou Agolada como se di agora) e comenzaba exactamente igual a como acababa a primeira: con derrota pola mínima en campo visitante. Un a cero. Marcaron os do outro lado do Ulla na primeira metade dun aburrido partido que se disputou a fría tarde do domingo. E xa non houbo máis nada: nin ocasións, nin goles nin nada de nada.

Cada vez que marchamos a un partido sempre digo que o que vale é non se mancar e ter os pés quentes: pois o domingo nin unha cousa nin a outra. Por encima do frío houbo que lamentar as lesións de Joserra (que foi sustituído por Javier Ministro) e Sandá, que xa non puido ser cambiado ó ter Míchel feitos todos os cambios posibles, de forma que xogamos os últimos minutos con 10 xogadores.

Xogador estrela
É difícil destacar a alguén en partidos como o do outro día. Por falar de alguén, diremos que Sandá fixo algunha internada perigosa pola banda esquerda e soubo adaptarse ó cambio de posición cando Míchel o baixou ó lateral. Tamén se incorporou ben ó ataque e mesmo tivo nas súas botas a oportunidade do empate nunha bolea que saiu por encima da portería local xa ben avanzada a segunda metade (un dos poucos achegamentos do Santiso á portería rival).

Anecdotario
Non se queixarán os goladenses (¿dise goladense?) da clase de veciños que somos. Para empezar celebramos a cea de nadal na parrillada que leva o nome da vila, rexida polo noso amigo David (a parrillada non a vila, que se saiba...). Ademáis, e non quero ser recurrente, pero sei que se non fago mención alguén se me adiantará, coméntase por aí que un dos seus establecementos maís afamados, sito a este lado da ribeira do Arnego ten como clientes VIP a moitos santisentes. Pero por se esto fora pouco dúas das tres victorias que figuran no casilleiro do Golada son as correspondentes ós enfrontamentos co Santiso. A tempada que ven esperamos correxir as estadísticas no que os derbys locais se refire.

Bombas de palenque, foguetes de festa... queremos supoñer que tiñan que ver coa reinauguración do campo e non coa mínima victoria (que tamén axudaría). Se curioso é o terreo de xogo do Zahorra Stadium, o único campo azul do mundo quizais, non era menos curioso ver como se pode festexar con bombas a inauguración dun campo que tiña mais regos e lama que a maioría das leiras de meu avó despois de quince días de trebóns e xeada. Como escoite este fin de semana a algún de primeira división queixarse do estado do terreo de xogo arrebólolle o mando á televisión.